Η Ρίκα μας…

Αέρινη, κομψή, αρωματισμένη, με άρωμα πάντα καλοδιαλεγμένο, έμπαινε κάθε μέρα στο σχολείο και νόμιζες ότι κάποιο λάθος στην… πόρτα έκανε η Κυρία Ρίκα Ασημακοπούλου, η Γραμματέας μας! Δεν ήτανε του δικού μας κόσμου…

Αγαπούσε και πρόσεχε την εμφάνιση της και έδινε σε όλους μας το μήνυμα ότι αξίζει να λέμε ευχαριστώ στη ΖΩΗ και να βάζουμε «τα καλά μας» κάθε πρωί που τη συναντάμε, όπως έκανε και ο Μικρός Πρίγκιπας του Εξυπερύ…

Εκπαιδευτικοί και μαθητές την καμαρώναμε…

Δεν ξεχνούσαμε ποτέ τα γενέθλια της, στις 2 του Σεπτέμβρη. Στήναμε μια μικρή γιορτούλα στη βιβλιοθήκη του σχολείου και την παρακαλούσαμε να φύγει, για λίγο, από το γραφείο της, να έλθει να της τραγουδήσουμε και να σβήσει το κεράκι στην τούρτα.

Ικανότατη, οργανωτική, φιλομαθής, έμπιστη, ήξερε καταπληκτικά Ελληνικά και χαιρόμουνα να συνεργάζομαι μαζί της για τη σύνταξη των Πρακτικών του σχολείου.

Με τις εξαιρετικές ικανότητές της είχε κερδίσει επάξια την ισοτιμία της με τους εκπαιδευτικούς. Πάμπολλες φορές η Ρίκα μας ήτανε συνοδός στις πολυήμερες μαθητικές εκδρομές, γιατί την αγαπούσαν και την ήθελαν τα παιδιά του σχολείου!

Η Ρίκα με θυμήθηκε, όπως κάθε χρόνο, και φέτος στα γενέθλιά μου και μου τηλεφώνησε.

Της το υποσχέθηκα και πήγα, αρχές του Φλεβάρη, και την είδα στο σπίτι της. Φορούσε μια υπέροχη φόρμα με χρώμα ουρανί ,που της πήγαινε καταπληκτικά! Χάρηκε που με είδε, δεν μου παραπονέθηκε. Τρυφερά αγέρωχη υπάκουε στην Κρητικιά ψυχή της, που δεν επιτρέπει το σκύψιμο του κεφαλιού ακόμα και στην αρρώστια…

Σήμερα, το μεσημέρι, η φίλη μας η Αλέκα μού τηλεφώνησε και μου είπε χαμηλόφωνα:

«Η Ρίκα έφυγε…»

Γιατί όμως εγώ τη νιώθω πλάι μου; Γιατί είμαι σίγουρη ότι ο Αλέκος ο Φερρίδης την περίμενε μ’ ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στο χέρι; Γιατί είμαι σίγουρη ότι θα τα πούνε, απόψε, πίνοντας ρακές όλοι μαζί : η Ρίκα, ο Αλέκος, η Ντίνα, η Μοσχούλα και ο Νίκος ο Σπυρόπουλος;

Πατέρα Γεννάδιε, σε παρακαλώ, προσευχήσου και ευχήσου να περνάει καλά στον ουρανό η παρέα των Πολυκλαδικών!…

Λίτσα Καπετάνου

(δεν μπορώ να γράψω Ευαγγελία, γιατί η Ρίκα μας

με φώναζε Λίτσα …)

Νέα Φιλαδέλφεια, 23 Μαρτίου 2019